Droogte in Zuid-Afrika

Droogte in Zuid-Afrika

Droogte in Zuid-Afrika; een ramp of een zegen? Februari 2016

Het afgelopen jaar wordt zuidelijk Afrika geteisterd door een periode van uitzonderlijke droogte. Terwijl normaal gesproken de zomermaanden vanaf oktober tot maart de natste maanden zijn, waar de meeste regen valt, is er dit jaar bijna geen drup gevallen. De oorzaak hiervan is het fenomeen El Niño, dat het klimaat op de hele wereld verstoort. El Niño komt om de 7 of 8 jaar voor, maar is dit jaar sterker dan anders.

Het resultaat is dat de dammen in Zuid-Afrika zo goed als leeg zijn en de rivieren langzaam opdrogen. Het ergste getroffen lijkt het Kruger Park, waar normaal gesproken het gras rond deze tijd kniehoog staat, maar waar het in sommige gedeeltes wel een woestijn lijkt! In de wijde omtrek is er geen grassprietje meer te vinden. Hoewel er op dit moment nog genoeg water is voor de dieren, vallen er door het gebrek aan voedsel steeds meer slachtoffers. Vooral nijlpaarden en grazers zoals buffels hebben het erg moeilijk. En aangezien de jaarlijkse droge periode eigenlijk nu pas aanbreekt, zal de situatie alleen maar verslechteren.

Een complete ramp voor de dieren, zou je zo zeggen. Maar toch zit er ook een andere kant aan het verhaal. Periodes van droogte komen vaker voor en hebben ook een positief effect. Hoewel herbivoren het meest te lijden hebben onder het gebrek aan voedsel, zullen roofdieren en aaseters volop te eten hebben en dus voor meer nageslacht kunnen zorgen. De zeer onder druk staande leeuwen-, cheeta-, wilde honden en luipaardpopulatie zal daardoor flink toe kunnen nemen. Een bijkomend effect is dat zieke en zwakke dieren als eerste zullen sterven en alleen de sterkste dieren zullen overleven. De droogte zorgt als het ware voor een natuurlijke selectie, een soort ‘grote opruiming’ onder de dieren. Uiteindelijk zal de natuur zich herstellen en er alleen maar sterker voor staan dan voor de droogte.